Την Κυριακή (5/11) στις 9:30 στο στέκι μας!
Brat (1997) του Aleksei Balabanov.
Βρισκόμαστε στη μετακομμουνιστική Αγία Πετρούπολη, πρώην Λένινγκραντ. Ο νεαρός Ντανίλα επιστρέφει εδώ μετά το στρατιωτικό του κι αμέσως ο μεγάλος αδερφός του τον στρατολογεί σε μια οικογενειακή επιχείρηση συμβολαίων θανάτου. Καθώς βυθίζεται αργά στο νέο εργασιακό περιβάλλον δοκιμάζεται η προσωπική ακεραιότητα και η ηθική του.
Ο Μπαλαμπάνοφ είναι ίσως ο πιο απρόβλεπτος, ο πλέον συνταρακτικός, ο πιο σκοτεινός, σύγχρονος ρώσος δημιουργός ταινιών. Η βία κυριαρχεί στις εικόνες του, είτε αναφέρονται στο πορτρέτο του νεαρού εκτελεστή (Αδερφός 1 & 2) είτε μιλάνε για το βρώμικο πόλεμο της Τσετσενίας (War). Αν και ο ίδιος δεν πίστευε ποτέ πως οι ταινίες είναι πολιτικές, δεν ήταν δύσκολο να διακρίνεις μια σαφή θέση ενάντια σε ένα σάπιο κατεστημένο με την εικόνα μιας χώρας σε αποσύνθεση, τόσο από την υποκρισία των μετα-Σοβιετικών κυβερνήσεων αλλά και των αστυνομικών αρχών.
Η ατμόσφαιρα της ταινίας ταιριάζει απίστευτα με την εποχή: βρώμικα κτίρια σε αποσύνθεση και οι άνθρωποι να προσπαθούν να ανέβουν βιωτικό επίπεδο πουλώντας τα αγαθά τους. Οι νέοι έχουν στραφεί στα ναρκωτικά για να ξεφύγουν από τις άθλιες συνθήκες ζωής και κάποιοι χάνουν όλα τους τα υπάρχοντα ή παραμένουν σε βίαιες οικογένειες. Κάθε χαρακτήρας αντιπροσωπεύει αυτές τις ζοφερές όψεις της μεταβατικής Ρωσίας των 1990’s. Μια κοινωνία ηδονιστική, μηδενιστική, αμοραλιστική, χωρίς καμία νοσταλγία για το σταλινικό παρελθόν, γεμάτη βία, αλκοόλ και ναρκωτικά. Και μουσικές ροκ διαμέσου του ντόπιου σούπερ γκρουπ Nautilus Pompilius.
Οι ταινίες του Μπαλαμπάνοφ έχουν έντονο το ροκ εν ρολ στοιχείο από τις οποίες αναδείχτηκε μια νέα γενιά ρωσικών ροκ συγκροτημάτων, των οποίων η μουσική συνόδευσε πληθωρικά αυτές τις σκληρές εικόνες. Τη σκυτάλη από τους διαλυμένους Nautilus Pompilius στις επόμενες ταινίες παίρνουν οι Bi-2, Smyslovyye Gallyutsinatsii, Okean Elzy, AuktsYon, Splin, Agata Kristi, Tantsy Minus, Krematoriy, Masha i Medvedi, La Mansh.
Ο Μπαλαμπάνοφ πέθανε στις 18 Μαΐου 2013. Ο θανατός του ήταν απρόσμενος (54 ετών) και μυστήριος. Συνέβη μέσα σ’ ένα σανατόριο (ακολούθησε μια σειρά προβλημάτων υγείας και επιληπτικών κρίσεων) και δεν αποφεύχθηκε παρά την άμεση βοήθεια των γιατρών του ιδρύματος.
Brat (1997) του Aleksei Balabanov.
Βρισκόμαστε στη μετακομμουνιστική Αγία Πετρούπολη, πρώην Λένινγκραντ. Ο νεαρός Ντανίλα επιστρέφει εδώ μετά το στρατιωτικό του κι αμέσως ο μεγάλος αδερφός του τον στρατολογεί σε μια οικογενειακή επιχείρηση συμβολαίων θανάτου. Καθώς βυθίζεται αργά στο νέο εργασιακό περιβάλλον δοκιμάζεται η προσωπική ακεραιότητα και η ηθική του.
Ο Μπαλαμπάνοφ είναι ίσως ο πιο απρόβλεπτος, ο πλέον συνταρακτικός, ο πιο σκοτεινός, σύγχρονος ρώσος δημιουργός ταινιών. Η βία κυριαρχεί στις εικόνες του, είτε αναφέρονται στο πορτρέτο του νεαρού εκτελεστή (Αδερφός 1 & 2) είτε μιλάνε για το βρώμικο πόλεμο της Τσετσενίας (War). Αν και ο ίδιος δεν πίστευε ποτέ πως οι ταινίες είναι πολιτικές, δεν ήταν δύσκολο να διακρίνεις μια σαφή θέση ενάντια σε ένα σάπιο κατεστημένο με την εικόνα μιας χώρας σε αποσύνθεση, τόσο από την υποκρισία των μετα-Σοβιετικών κυβερνήσεων αλλά και των αστυνομικών αρχών.
Η ατμόσφαιρα της ταινίας ταιριάζει απίστευτα με την εποχή: βρώμικα κτίρια σε αποσύνθεση και οι άνθρωποι να προσπαθούν να ανέβουν βιωτικό επίπεδο πουλώντας τα αγαθά τους. Οι νέοι έχουν στραφεί στα ναρκωτικά για να ξεφύγουν από τις άθλιες συνθήκες ζωής και κάποιοι χάνουν όλα τους τα υπάρχοντα ή παραμένουν σε βίαιες οικογένειες. Κάθε χαρακτήρας αντιπροσωπεύει αυτές τις ζοφερές όψεις της μεταβατικής Ρωσίας των 1990’s. Μια κοινωνία ηδονιστική, μηδενιστική, αμοραλιστική, χωρίς καμία νοσταλγία για το σταλινικό παρελθόν, γεμάτη βία, αλκοόλ και ναρκωτικά. Και μουσικές ροκ διαμέσου του ντόπιου σούπερ γκρουπ Nautilus Pompilius.
Οι ταινίες του Μπαλαμπάνοφ έχουν έντονο το ροκ εν ρολ στοιχείο από τις οποίες αναδείχτηκε μια νέα γενιά ρωσικών ροκ συγκροτημάτων, των οποίων η μουσική συνόδευσε πληθωρικά αυτές τις σκληρές εικόνες. Τη σκυτάλη από τους διαλυμένους Nautilus Pompilius στις επόμενες ταινίες παίρνουν οι Bi-2, Smyslovyye Gallyutsinatsii, Okean Elzy, AuktsYon, Splin, Agata Kristi, Tantsy Minus, Krematoriy, Masha i Medvedi, La Mansh.
Ο Μπαλαμπάνοφ πέθανε στις 18 Μαΐου 2013. Ο θανατός του ήταν απρόσμενος (54 ετών) και μυστήριος. Συνέβη μέσα σ’ ένα σανατόριο (ακολούθησε μια σειρά προβλημάτων υγείας και επιληπτικών κρίσεων) και δεν αποφεύχθηκε παρά την άμεση βοήθεια των γιατρών του ιδρύματος.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου